“Το Νησί Πέρα από την Ακτή”
Ένα εξαιρετικό βιβλίο που με τον εμβληματικό τρόπο της ποιοτικής περιηγητικής και ιστορικής λογοτεχνίας ομορφαίνει ως λαμπρό κόσμημα και λάβαρο και συμβάλει στην διάδοση του τουρισμού και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα μοναδικό και σπανίας αξίας εκδοτικό γεγονός. Η κυκλοφορία του βιβλίου αυτού αποτελει ένα σπουδαίο γεγονός στην βιβλιογραφία και την παγκόσμια βιβλιοφιλία, όχι μόνο στην Ελλάδα άλλα και στον κόσμο γενικότερα, αφού το βιβλίο πρόκειται να μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και να κυκλοφορήσει ταξιδεύοντας το περιεχόμενο του σε πολλές χώρες της Γης.
“Το Νησί Πέρα από την Ακτή” είναι μια πανέμορφη μυθιστορηματική απεικόνιση της ταξιδιωτικής εμπειρίας δυο σπουδαίων ξένων συγγραφέων, των Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και Μπάρναρντ Τέιλορ, που ως αφηγητές-ήρωες ξεκινούν ένα γοητευτικό, σχεδόν μυθικό ταξίδι, από το λιμάνι του Πειραιά προς τα νησιά και διάφορα μέρη στην Ελλάδα του 19ου αιώνα, μεταφέροντας στον αναγνώστη τις μοναδικές και πλούσιες παραστάσεις και μαρτυρίες των από τα ταξίδια τους δοσμένες με ένα ενθουσιώδη, εντυπωσιακό τρόπο μαγεμένοι από εικόνες που δεν φαντάζονταν να ξετυλίγονται μπροστά στα ματιά τους σε μια εποχή που η Ελλάδα και τα νησιά βρισκόταν σε μια κοινωνική και πολιτισμική αναγέννηση και αναβρασμό. Μια Πολιτιστική, κοινωνική και πολιτισμική άνοιξη.
Το αξιόλογο με αυτό το βιβλίο είναι ότι αποτελεί το τέλειο μέσο για να προωθήσουμε την τουριστική προσπάθεια μας σαν Σύρος και σαν Ερμούπολη, αφού οι δυο υπαρκτοί και διεθνώς αναγνωρισμένοι ήρωες έρχονται ακριβώς την εποχή που η Ερμουπόλη αμέσως μετά την επανάσταση και την εγκατάσταση των πλούσιων έποικων δημιουργεί βήμα με βήμα το μέγα νεοκλασικό θαύμα που θα ακολουθήσει και θα την κάνει παγκόσμια γνωστή ως μεγάλη Πολιτιστική, οικονομική, βιομηχανική και ναυτιλιακή Μητρόπολη και Πρωτεύουσα όπου ανθούσαν οι Ευρωπαϊκές ιδέες αυτού που αργότερα ονομάστηκε Ευρωπαϊκός πολιτισμός.
Ας δούμε τι είναι και σε τι αναφέρεται αυτό το βιβλίο που τόσο ενθουσιασμό και εντύπωση έχει προκαλέσει.
Στην Ελλάδα πριν και μετά την Επανάσταση του 1821 και ειδικότερα κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα ήρθαν και περιηγήθηκαν διάφοροι περιηγητές. Άλλοι γνωστοί και διάσημοι και άλλοι απλοί και ανώνυμοι. Οι συνήθεις εθνικότητες αυτών ήταν Γάλλοι, Άγγλοι και Γερμανοί, αναζητώντας επαφή με το κλασικό ιδεώδες των σπουδών τους στα πανεπιστήμια τους και κατέγραψαν τις εντυπώσεις τους στα βιβλία τους καθιστώντας τα περιηγητικά αυτά έργα στην Ελλάδα του 19ου αιώνα μια ευρωπαϊκή τάση που θα έλεγε κανείς με τα σημερινά δεδομένα ότι ήταν «της μόδας» στην εποχή τους.
Τα βιβλία αυτά είχαν τεραστία απήχηση στο αναγνωστικό κοινό και διαβάζονταν μετά μανίας μην έχοντας κανένα άλλο μέσον έκτος από αυτά για να μάθουν τι συμβαίνει και πώς ζουν οι άλλοι λαοί στις δικές τους χώρες.
Συγγραφέας του βιβλίου είναι η Γιώτα Αγγελοπούλου.
Με μια αφοπλίστηκα όμορφη καλογραμμένη γραφή που ρέει σαν όμορφο ποτάμι λέξεων και εικόνων γραπτού λόγου μας ταξιδεύει με τα μάτια και τις αισθήσεις των δυο σημαντικών ηρώων της από τον Πειραιά και την Αθήνα σε διαφορά σημαντικά μέρη της Ελλάδας τον 19ο αιώνα. Τα ταξίδια αυτά γίνονται με τα πλοία της εποχής χαρίζοντας μας με ένα πολύ ευχάριστο αλλά και ρομαντικά γλαφυρό τρόπο εικόνες που μοιάζουν με ζωγραφικούς πίνακες. Μεταξύ αυτών των «ζωγραφικών πινάκων» - ταξιδιών και η Σύρος στα μέσα του 19ου αιώνα.
Το γαλάζιο Αιγαίο σαν μαγικό χαλί σηκώνει τον αναγνώστη στον καταγάλανο Ελληνικό ουρανό και με εντυπωσιακό τρόπο διαβάζει τις εικόνες της αφήγησης του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν μέσα από την μυθιστορηματική γραφή της Γιώτα Αγγελοπούλου που είναι τόσο ρεαλιστικές που σε καθηλώνουν:
«Οι µαρµάρινες κολόνες από τα ερείπια του ναού του Σουνίου στο ακρωτήριο Κολώνα πρόβαλαν λευκές και λαµπερές κάτω από τον ζεστό ήλιο. Θαλασσοπούλια πετούσαν στη γκρίζα έρηµη ακτή. Η Τζια απλώθηκε µπροστά µας και σύντοµα είδαµε το γυµνό, βραχώδες άκρο της Σύρου. Έπρεπε να πλεύσουµε γύρω από το νησί για να µπούµε στο λιµάνι. Είχα ξανάρθει εδώ. Τουλάχιστον δεν ένιωθα ξένος.
Το πλοίο τράβηξε προς ένα νησάκι µ’ έναν µικρό φάρο στην κορυφή του. Μόλις το περάσαµε, ανοίχτηκε µπροστά µας το λιµάνι της Σύρου. Καµπυλωτή σαν πέταλο ήταν χτισµένη η πόλη µε τα κάτασπρα σπίτια γύρω από τον κόλπο. Στο µυαλό µου κυριαρχούσε η εικόνα ότι οι ελληνικές πόλεις δεν είχαν παρά µόνο ερείπια και χωµάτινες καλύβες. Αντίθετα, η πόλη της Σύρου ήταν πολύ όµορφη και γραφική.
Σύντοµα φτάσαµε στο λιµάνι, όπου τα καΐκια ήταν αραγµένα το ένα δίπλα στο άλλο και οι βάρκες η µια κοντά στην άλλη. Η αποβάθρα ήταν γεµάτη Έλληνες. Φορούσαν εφαρµοστά σακάκια, άσπρα φαρδιά παντελόνια κι ένα κόκκινο φέσι στο κεφάλι. Από παντού ακούγονταν φωνές! Ένας ηλικιωµένος άντρας µού άπλωσε το χέρι του για να µε βοηθήσει ν’ ανέβω στην αποβάθρα – και να! Πατούσα σε χώµα ελληνικό!
Στο γραφείο του γαλλικού ατµόπλοιου έµαθα ότι θα έπαιρνε επτά ηµέρες µέχρι να φτάσει το αυστριακό πλοίο, που µετέφερε επιβάτες κι εµπορεύµατα στον Πειραιά. Δεν υπήρχε ελληνικό πλοίο της γραµµής, αλλά υπήρχε ένα άλλο πλοίο που θα έφευγε την ίδια εκείνη µέρα, αν φυσικά ήθελα να µπω σε καραντίνα για λίγες µέρες στον Πειραιά. Το γαλλικό πολεµικό ατµόπλοιο Λυκούργος, που είχε έρθει από την Αλεξάνδρεια, όπου θέριζε τότε η πανούκλα, είχε δέσει για αρκετές βδοµάδες στη Σύρο µε υψωµένη τη σηµαία της καραντίνας. Εκείνο το βράδυ θ’ αναχωρούσε για Πειραιά, όπου θα συνέχιζε εκεί την καραντίνα του για τρεις ακόµη µέρες. Χωρίς να το πολυσκεφτώ, πήδηξα αµέσως µέσα σε µια βάρκα και τράβηξα για το Λυκούργος, µε την πράσινη σηµαία της καραντίνας του ν’ ανεµίζει. Οι αποσκευές µου µπήκαν σε µια άδεια βάρκα που κρεµόταν από ένα σχοινί κοντά στη ξύλινη σκάλα του πλοίου. Οι ναύτες την τράβηξαν επάνω. Τα πράγµατά µου τακτοποιήθηκαν στο Λυκούργος κι επειδή θα έπαιρνε ώρα µέχρι να αποπλεύσουµε, βρήκα την ευκαιρία να περιπλανηθώ στην πόλη της Σύρου.
Κοντά στην προκυµαία ήταν ένα ξύλινο µαγαζί µε χωµάτινο δάπεδο και τραχιά δοκάρια για να στηρίζουν το ταβάνι, που έφτανε µόνο µέχρι το µισό δωµάτιο. Το άλλο µισό είχε µόνο τη στέγη. Αυτό ήταν το καφενείο, όπου εκεί Έλληνες και ξένοι κάθονταν γύρω από µικρά ξύλινα τραπέζια. Το µπρίκι βρισκόταν επάνω στη φωτιά. Ένα χαριτωµένο ελληνόπουλο ανακάτευε τον καφέ µ’ ένα ξυλάκι και δύο Ρώσοι ναύτες χόρευαν κάτω από τις παράφωνες νότες ενός βιολιού, που έπαιζε ένας γέρος Έλληνας.
Αποµακρύνθηκα µέσα στα στενά της πόλης. Μπροστά στο ξενοδοχείο Ντέλα Γκρέτσια, στα ποικιλόχρωµα ξύλινα µπαλκόνια, κάθονταν Έλληνες κι άλλοι άντρες ντυµένοι µε φορεσιές της Ανατολής και κάπνιζαν ναργιλέδες. Συνάντησα έναν µόνο Δυτικό και ήταν Ρώσος, που αµέσως µε ρώτησε τι έκανα σε αυτόν τον καταραµένο τόπο ανάµεσα σε κείνους τους ανθρώπους.
Περπάτησα στους δρόµους της πόλης. Παντού έβλεπα άντρες, ούτε µία γυναίκα Ελληνίδα. Σύντοµα έφτασα στους σχεδόν άδειους δρόµους στην πλαγιά του βουνού. Στο ψηλότερο σηµείο της πόλης, χτίζονταν σπίτια. Η θέα από ψηλά προς την πόλη και το λιµάνι, µέχρι το νησάκι του µικρού φάρου µε το λευκό φως, ήταν υπέροχη. Στην απέναντι πλευρά του κόλπου ήταν το Λαζαρέτο. Από το σηµείο που στεκόµουν έβλεπα την Τήνο, τη Δήλο, τη Νάξο και την κορυφή της Άνδρου. Κρατώντας καρφωµένο το βλέµµα µου στα νησιά, ένα ατµόπλοιο πέρασε από µπροστά τους. Γνώρισα αµέσως το φλάµπουρο! Ήταν το Λεωνίδας. Εξαφανίστηκε κάτω από την ακτή της Δήλου. “Αντίο! Αντίο!” φώναξα, αλλά κανείς δε µ’ άκουσε. Το πλοίο είχε ήδη φύγει µακριά. Έβλεπα µόνο τον καπνό του, που απλωνόταν στον ουρανό σαν σύννεφο, ανάµεσα στα νησιά…»
Οι περιπέτειες του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν στην Σύρο εκτός από περιηγητικά ενδιαφέρουσες έχουν και ένα χρώμα… συνηθισμένο από τότε στην Ελληνική επικράτεια και νοοτροπία.
Διαβάστε το παρακάτω αποκαλυπτικό απόσπασμα.
…«Το ατµόπλοιο που ήταν να ταξιδέψω για την Κωνσταντινούπολη δεν είχε φθάσει ακόµη. Έτσι µπήκα στο ξενοδοχείο Ντέλα Γκρέτσια και σε λιγότερο από µια ώρα ο οικοδεσπότης µού είπε ότι είχαν έρθει κάποιοι στρατιώτες για να µε πάνε στην αίθουσα του Συµβουλίου. Ο δικαστής έπρεπε να µιλήσει µαζί µου! Τι µπορούσε να θέλει; Με συνόδευσαν δύο στρατιώτες µε αλαβάρδες και µπήκαµε σ’ ένα σκοτεινό, άσχηµο κτίριο όπου ένας Έλληνας δικαστής µε ρώτησε µε λιτό ύφος και σε άσχηµα ιταλικά αν είχα διαβατήριο. Του το έδειξα, το διάβασε και το ξαναδιάβασε αλλά το διαβατήριο είχε εκδοθεί στην Κοπεγχάγη και ήταν γραµµένο στα γαλλικά και στα δανέζικα και δεν καταλάβαινε καµία από αυτές τις γλώσσες.
– Υπάρχει ένας Γερµανός που πρέπει να τον συλλάβουµε και να τον στείλουµε πίσω στην Αθήνα! είπε ο άντρας και συνέχισε γυρνώντας προς το µέρος µου: Δεν καταλαβαίνω το διαβατήριό σας αλλά πιστεύω ότι είστε Γερµανός και το ίδιο άτοµο με αυτό που ψάχνουµε. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να γυρίσετε στην Αθήνα!
Σκέφτηκα να του εξηγήσω το περιεχόµενο του διαβατηρίου µου αλλά δεν θα µε καταλάβαινε.
– Λοιπόν, είπα κι έβγαλα µια συστατική επιστολή που είχα λάβει στην Αθήνα για τον Έλληνα υπουργό στην Κωνσταντινούπολη, τον Χρηστίδη, ο οποίος ήταν προηγουµένως κυβερνήτης της Σύρου. Παρακαλώ, διαβάστε για να δείτε ποιος είµαι!»…
Η Ελλάδα εκείνη την εποχή αντιμετωπιζόταν ως μέρος της Ανατολής και όχι της Δύσης από τους επισκέπτες της. Για την ακρίβεια κάτι σαν μια “γωνία" μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Και αυτό γιατί οι Έλληνες είναι (πάντα ήταν) το "παράθυρο" των Οθωμανών στη Δύση.
Έτσι λοιπόν όλοι οι διερμηνείς, οι έμποροι, οι γιατροί, όλη η επαφή της οθωμανικής Ανατολής με τη Δύση γίνεται κυρίως μέσω των Ελλήνων. Είναι εκείνοι που έχουν τη γλωσσομάθεια. Ταξιδεύοντας λοιπόν οι Ευρωπαίοι έχουν την μυθολογική, η ακόμα και την μαγική αίσθηση, ότι περπατούν σε μια αόρατη γραμμή μεταξύ Ανατολής και Δύσης και αυτήν ακριβώς την αίσθηση την μεταφέρουν με τις πλέον έντονες χρωματικές λέξεις πινελιές στα γραπτά τους.
Το βιβλίο όπως προαναφέρω παραπάνω αποτελεί ένα θαυμάσιο και πρωτότυπο τρόπο, δοσμένο με τέτοια αυθόρμητη γλυκύτητα που μοιάζει να εστιάζει σε ένα ιερό σκοπό.
Και αυτός ο ιερός σκοπός είναι να ενισχύσει την τουριστική, πολιτιστική και εκπαιδευτική προοπτική της Ελλάδας μέσα από την διάδοση της ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς μας.
Ακριβώς όπως οι ξένοι περιηγητές ακροβατούσαν στην αόρατη γραμμή της γωνίας μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
Η παρουσία του στην παγκοσμία βιβλιογραφία είναι τόσο σημαντική που κατά την γνώμη μου ξεπερνά κάθε πανάκριβο και εξειδικευμένο ακόμα, διαφημιστικό μέσον για να διαφημίσουμε ως Έλληνες την χώρα μας και τον πολιτισμό μας.
Η λογοτεχνία ανέκαθεν αποτελούσε την καλύτερη διάδοση ιδεών, εικόνων, και πνευματικών ιδεωδών.
Το βιβλίο της Γιώτας Αγγελοπούλου κάνει τα πράγματα τόσο απλά που σε αποστομώνει και με αυτήν την αφοπλιστική απλότητά του συμβάλει με μερικές πανέξυπνες ιδέες και κινήσεις που εκτοξεύουν «την ιδέα» σε απίστευτα αλλά και απόλυτα επιταχυμένα ύψη.
Το βιβλίο κυκλοφορεί στην ελληνική γλώσσα από τις Εκδόσεις ΑΓΓΕΛΑΚΗ, ενώ τη διεθνή εμπορική του διάθεση, όπως και την διοργάνωση των προγραμματισμένων παρουσιάσεων και εκδηλώσεων, έχει αναλάβει η αγγλική εταιρεία διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων Mythworld Entertainment.
Ο κατάλογος των σπουδαίων Πολιτιστικών φορέων που το βιβλίο τέλη υπό την δική τους αιγίδα είναι εντυπωσιακός.
Για το βιβλίο έχουν συνεργαστεί και συνεισφέρει στην δημιουργία του σπουδαίες προσωπικότητες.
Επιμελήτρια του βιβλίου στην ελληνική και αγγλική γλώσσα είναι η κ. Σοφία Αργυρίου, Διδάκτορας του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ ο γνωστός ζωγράφος Βαγγέλης Τζερμιάς, είναι ο εικαστικός δημιουργός του εξωφύλλου και των ενθέσεων του βιβλίου.
Η πρώτη παγκόσμια παρουσίαση του βιβλίου πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, τον Ιούνιο 2017, σε μια άρτια εκδήλωση κατά την όποια παρευρέθηκαν μίλησαν και συμμετείχαν σπουδαίες προσωπικότητες του δημοσιογραφικού, λογοτεχνικού, καλλιτεχνικού και πολιτικού κόσμου.
Για την συγγραφέα και το βιβλίο αναφέρθηκαν οι βασικοί ομιλητές του πάνελ. Για το βιβλίο είπαν: «Είναι κοσμοπολιτικό και ταυτόχρονα παιδαγωγικό χωρίς να χάνει όμως ούτε στιγμή την ποιητικότητα της περιγραφής του.» Η δημοσιογράφος Ειρήνη Νικολοπούλου.
«Η συγγραφέας παρατηρεί, θέλγεται από τους δυο περιηγητές, τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και τον Μπάγιαρντ Τέιλορ, αξιοποιεί τις εμπειρίες τους, ακριβολογεί χωρίς να μυθοποιεί, ανασυνθέτει ένα πλούσιο υλικό, αντλεί από μια σπουδαία παρακαταθήκη, μας χαρίζει ένα όμορφο ταξιδιωτικό μυθιστόρημα και καθίσταται αφηγήτρια περιηγητικών κειμένων σημαντικών για την ιστορία του νεότερου Ελληνισμού.» Σοφία Αργυρίου, Διδάκτορας του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου.
«Ήταν μία πρόσκληση πρόκληση για μένα να ανασυνθέσω τις εικόνες που έβλεπαν οι περιηγητές στην Ελλάδα μέσα από τα κείμενα του βιβλίου και την εικαστική τους προσέγγιση. Συνειδητοποίησα ότι είμαι ένας από αυτούς τους εξερευνητές, πήρα μολύβι και χαρτί και δημιούργησα είκοσι σχέδια κρατώντας την παράδοση των ζωγραφικών μέσων εκείνης της εποχής. Έτσι έγινα κοινωνός μιας εκπληκτικής ιστορίας που μοιάζει με παραμύθι.» Ο ζωγράφος Βαγγέλης Τζερμιάς.
Το “Νησί Πέρα από την Ακτή” διατίθεται σε Ελλάδα και Κύπρο από τα Public, από τον Ιανό, την Πολιτεία και από άλλα επιλεγμένα βιβλιοπωλεία και σημεία πώλησης.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΓΙΩΤΑ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Ερώτηση: Ποιος ήταν ο λόγος και η προτροπή σου να γράψεις αυτό το βιβλίο;
Απάντηση: Όπως αναφέρω και στο βιβλίο μου τίποτα στη ζωή δεν γίνεται τυχαία. Ένα γεγονός, μια ιδέα σε κάνει να εμπνευστείς και να δημιουργήσεις. Στη δική μου περίπτωση το γεγονός ήταν ότι πριν από λίγα χρόνια συμμετείχα σε μία έρευνα για την ιστορία της Ελλάδας του 19ου αιώνα μέσα από την πλούσια περιηγητική βιβλιογραφία της εποχής. Ήταν τόσο καταπληκτικά τα κείμενα και το εικονογραφημένο υλικό που πέρασαν από τα χέρια μου που πραγματικά με συνεπήραν. Ωστόσο, η ιδέα για την συγγραφή του βιβλίου δεν ήταν δική μου! Αιτία της εμπνευσής μου ήταν ο σύζυγός μου, που χωρίς εκείνον δεν θα σκεφτόμουν ποτέ να γράψω "Το Νησί Πέρα από την Ακτή"!
Ερώτηση: Αναρωτιέμαι αν πραγματικά ήξερες από πριν πόσο σπουδαίο ήταν αυτό που ξεκινούσες να κάνεις και πώς νιώθεις σήμερα από το πώς δέχθηκαν το βιβλίο οι αναγνώστες σου.
Απάντηση: Ξεκινώντας να γράφω το βιβλίο, ήξερα ότι η πρόκληση ήταν μεγάλη. Η συγγραφή του στηρίζεται σε αυθεντικά γεγονότα και μαρτυρίες των περιηγητών, όχι μόνο ως προς το περιεχόμενο αλλά και στον τρόπο της διατύπωσής του. Άλλωστε αυτός ήταν και ο στόχος μου από την αρχή. Από τη μια ήθελα να κρατήσω ατόφιες τις περιγραφές τους και από την άλλη να τις συνδέσω όλες σε μία ενιαία πλοκή με μυθιστορηματικό ύφος, ώστε οι αναγνώστες να μπορούν να ταξιδέψουν στο μακρινό παρελθόν της χώρας μας μαθαίνοντας πράγματα με ελκυστικό τρόπο. Μάλιστα, στην αγγλική έκδοση του βιβλίου που κυκλοφορεί παράλληλα με την ελληνική, η διατύπωση του περιεχομένου είναι αυθεντική του τρόπου που έγραφαν και μιλούσαν οι περιηγητές! Το αν είναι σπουδαίο αυτό που έκανα, δεν είμαι εγώ εκείνη που θα το κρίνει. Απλά πέτυχα να κάνω αυτό που ήθελα: ένα αυθεντικό ιστορικό μυθιστόρημα εποχής με αφηγητές σπουδαίους συγγραφείς-σύμβολα με διαχρονική αξία. Όσον αφορά τους αναγνώστες του βιβλίου είναι εκπληκτικό το γεγονός πώς στην εποχή μας υπάρχουν πάρα πολλοί Έλληνες και ξένοι που αναζητούν λογοτεχνικά βιβλία με πρωτοτυπία και αυθεντικότητα γραφής!
Ερώτηση: Υπήρχε κάποιος λόγος που έγραψες βιβλίο με θέμα ταξιδιωτικές εμπειρίες σπουδαίων συγγραφέων;
Απάντηση: Τον 19ο αιώνα αλλά και παλαιότερα, τα ταξίδια ήταν επισφαλή και οι περιηγητές επέλεγαν να ταξιδεύουν με μεγάλο κίνδυνο σε διάφορες μακρινές χώρες γνωρίζοντας ότι πιθανότατα δύσκολα θα τις επισκέπτονταν ξανά. Τα ταξίδια λοιπόν που έκαναν ήταν κατά κάποιο τρόπο η εκπλήρωση ενός ονείρου, ένα μεγάλο εγχείρημα. Και καθώς για τους περισσότερους τα ταξίδια αυτά ήταν ανέφικτα, οι περιηγητές ήταν κυρίως αρχαιοδίφες, συλλέκτες αρχαιοτήτων, έμποροι, διπλωμάτες, φυσιοδίφες, ιερωμένοι, συγγραφείς, καλλιτέχνες. Όλοι κατέγραφαν σε επιστολές, που έστελναν σε φίλους και συγγενείς στη χώρα τους, ή σε ημερολόγιο τις προσωπικές ταξιδιωτικές τους εμπειρίες. Η Ελλάδα ήταν τόπος έλξης όλων των περιηγητών λόγω της σημαντικής ιστορίας της, των ανεκτίμητων αρχαιοτήτων της και του φυσικού τοπίου της. Τα περιηγητικά κείμενα για την Ελλάδα προσφέρουν πλήθος πληροφοριών, αναλύσεων και σπάνιες εικονογραφήσεις. Μελέτησα δεκάδες κείμενα και αυτοβιογραφίες γνωστών και άγνωστων περιηγητών για να αντλήσω στοιχεία για το βιβλίο μου, αλλά μπορώ να πω ότι τα έργα και οι αναφορές σπουδαίων συγγραφέων και λόγιων της εποχής εκείνης με καθήλωσαν με τις εκπληκτικές περιγραφές τους και τις εμπεριστατωμένες απόψεις τους. Και φυσικά, συγγραφείς-περιηγητές όπως ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ο Μπάγιαρντ Τέιλορ, ο Μαρκ Τουέιν και η Φρεντρίκα Μπρέμερ, ήταν αναμφίβολα για μένα οι βασικοί ήρωες που θα ήθελα να έχω στο βιβλίο μου. Ωστόσο, ομολογώ ότι ήταν δύσκολο να "δέσω" τους ρόλους τους στο μυθιστορηματικό ύφος του βιβλίου.
Ερώτηση: Πώς κατάφερε το βιβλίο να βρίσκεται υπό την αιγίδα τόσων σπουδαίων φορέων;
Απάντηση: Ο ένας από τους δύο εκδότες του βιβλίου, η αγγλική εταιρεία Mythworld ltd, που έχει αναλάβει τη στρατηγική marketing και προώθησης, από την πρώτη κιόλας στιγμή διέκρινε τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα. Λόγω της προβολής της ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας μας, που επιτυγχάνει το βιβλίο μέσα από τις σελίδες του αλλά και χάρη στον εκπαιδευτικό του χαρακτήρα, η εταιρεία θεώρησε ότι είναι απαραίτητη η προσέγγιση φορέων με ανάλογες πολιτιστικές, τουριστικές και οικονομικές δραστηριότητες και δράσεις, ώστε να τεθεί όλο το εγχείρημα υπό την αιγίδα τους. Το εντυπωσιακό είναι ότι η προσέγγιση βρήκε αμέσως θετικότατη ανταπόκριση από όλους τους φορείς, οι οποίοι όχι μόνο "αγκάλιασαν" την προσπάθεια αυτή, αλλά βασικά στελέχη και εκπρόσωποί τους παρευρέθηκαν και μίλησαν με τα καλύτερα λόγια στην πρώτη του παγκόσμια παρουσίαση, που έγινε τον περασμένο Ιούνιο στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Ερώτηση: Αν σου ζητούσα να μου υποδείξεις εσύ η ίδια ποιο είναι το πιο αγαπημένο σου απόσπασμα μέσα από το δικό σου βιβλίο ποιο θα μου πρότεινες;
Απάντηση: Σίγουρα ένα από τα αγαπημένα μου είναι αυτό που αναφέρεται στο ταξίδι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν στη Σύρο καθώς περιγραφεί κάτι το απίστευτο για την εποχή εκείνη. Ένα ακόμη που ξεχωρίζω περιέχεται στο Κεφάλαιο 18 με τον τίτλο «Παράνομο νυχτερινό σεργιάνι». Αναφέρεται στην εμπειρία του συγγραφέα Μαρκ Τουέιν και τριών ακόμη επιβατών από το ατμόπλοιο Κουάκερ, όταν στις 14 Αυγούστου 1867 αποφάσισαν να βγουν κρυφά στη ξηρά, παραβιάζοντας τους νόμους της καραντίνας, για να επισκεφθούν την Ακρόπολη. Λέει χαρακτηριστικά ο Τουέιν:
«Η φρουρά της Ακρόπολης εµφανίστηκε στην πύλη. Την αποτελούσαν τέσσερις Έλληνες. Διαµαρτυρηθήκαµε και µας άνοιξαν. Διασχίσαµε µια µεγάλη αυλή, περάσαµε µια µεγάλη πόρτα και σταθήκαµε στο κατάλευκο µαρµάρινο κράσπεδο µε τα βαθιά αποτυπώµατα ποδιών. Μπροστά µας στο διάχυτο φως του φεγγαριού υψώνονταν τα οµορφότερα ερείπια που είχαµε δει ποτέ: τα Προπύλαια, ένας µικρός ναός της Αθηνάς και ο µεγαλειώδης Παρθενώνας. Όλα είχαν χτιστεί από το λευκότερο πεντελικό µάρµαρο, αλλά είχαν απαλές ροζ κηλίδες επάνω τους. Καθώς περιπλανιόµασταν προσεκτικά κατά µήκος του µαρµάρινου πλακόστρωτου του ναού, ολόκληρη η εικόνα γύρω µας ήταν παράξενα εντυπωσιακή. Εδώ κι εκεί έλαµπαν πολλά ολόλευκα αγάλµατα ανδρών και γυναικών στερεωµένα σε κοµµάτια µαρµάρου, µερικά χωρίς χέρια, κάποια χωρίς πόδια, άλλα ακέφαλα, όμως όλα έδειχναν µελαγχολικά στο φως του φεγγαριού κι εκπληκτικά ανθρώπινα! Στέκονταν και µας κοιτούσαν µε τα πέτρινα µάτια τους µέσα από κρυφές γωνιές και εσοχές. Μας κρυφοκοίταζαν επάνω από τους σωρούς, χαµηλά στους έρηµους διαδρόµους, εµπόδιζαν τον δρόµο µας και µας έδειχναν µε σοβαρότητα και χωρίς χέρια το δρόµο µακριά από τα ιερά κτίσµατα. Και µέσα από τον ξεσκέπαστο ναό, το φεγγάρι σηµάδευε το πάτωµα και σκοτείνιαζε µε τις λοξές σκιές των κιόνων τα διάσπαρτα κοµµάτια και τα σπασµένα αγάλµατα.
Πόσα κατεστραµµένα γλυπτά υπήρχαν τριγύρω µας! Στηµένα σε σειρές, στοιβαγµένα σε σωρούς, σκορπισµένα σε όλη την έκταση της Ακρόπολης, υπήρχαν εκατοντάδες ακρωτηριασµένα αγάλµατα της πιο εξαιρετικής ποιότητας και όλων των µεγεθών και τεράστια µαρµάρινα κοµµάτια, που κάποτε ανήκαν στους θριγκούς, µε ανάγλυφα που αναπαριστούσαν µάχες και πολιορκίες, πολεµικά πλοία µε τρεις και τέσσερις σειρές κουπιών, ποµπές και τελετές, οτιδήποτε µπορούσε κανείς να σκεφτεί.
Βγήκαµε έξω στην αυλή, πέρα από τον Παρθενώνα, µε το χορτάρι και τα σκόρπια µάρµαρα. Ο τόπος έµοιαζε ζωντανός να κατοικείται από φαντάσµατα. Περίµενα να δω τους ήρωες της Αθήνας είκοσι αιώνες πριν να γλιστρούν έξω από τις σκιές και να µπαίνουν στο ναό που γνώριζαν τόσο καλά και σέβονταν µε απέραντη περηφάνεια.»
Ερώτηση: Πώς σου φαίνεται το γεγονός της παρουσίασης στο βιβλίου σου στην Σύρο, στην Ιστορική Ερμούπολη, που οι ήρωες σου έχουν επισκεφτεί και γενικότερα το ενδεχόμενο παρουσιάσεων σε διάφορα Κυκλαδονήσια;
Απάντηση: Η ιδέα και μόνο είναι εκπληκτική. Η αναβίωση των εικόνων που περιγράφει ο Άντερσεν, αλλά και οι αναφορές από τους άλλους περιηγητές, μέσω της παρουσίασης του βιβλίου στη Σύρο θα δώσουν στο ίδιο το βιβλίο μια άλλη διάσταση. Δεν είναι λίγο να βρίσκεσαι στον ίδιο τόπο που περιγράφεται μέσα σε ένα λογοτεχνικό έργο και να ζωντανεύουν μπροστά σου γωνιές και γειτονιές ενός αλλοτινού χρόνου και κόσμου! Είναι μαγικό! Κι αν αυτό μπορεί να γίνει μέσω παρουσιάσεων σε Κυκλαδονήσια που έπιασαν λιμάνι και επισκέφτηκαν οι ταξιδευτές εκείνης της εποχής, θεωρώ ότι θα είναι μια πρωτότυπη περιήγηση με πολιτιστική και τουριστική σπουδαιότητα.
Ποια είναι όμως η συγγραφέας Γιώτα Αγγελόπουλου που με το βιβλίο της μας χάρισε αυτήν την απρόσμενη αναγνωστική ευφορία;
Μια προσεκτική ανάγνωση στο βιογραφικό της θα σας δώσει πολλές από τις απαντήσεις που όλοι διερωτάστε και θα διαπιστώσετε πως κάθε άλλο από ένα τυχαίο κορίτσι είναι, που ήρθε ξαφνικά με ένα βιβλίο να μας κάνει να την προσέξουμε άλλα μια αρίστη επιτυχημένη Ελληνίδα με περγαμηνές που μας κάνουν υπερήφανους που είναι συμπατριώτισσα μας και μας εκπροσωπεί τόσο λαμπρά όπου εμφανίζεται και δραστηριοποιείται.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: ΠΤΥΧΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΑΣ
ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ: MARKETING – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΑΣ, MARKETING & BUSINESS – BRIDGEPORT UNIVERSITY, USA
ΕΡΓΑΣΙΑ: BRAND MANAGER – COPYWRITER/FORMAT CREATOR με παράλληλη δραστηριότητα της ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥ, SOCIAL MEDIA & CONTENT CREATOR, και ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Έχει εργαστεί σε μεγάλες διαφημιστικές και πολυεθνικές εταιρείες για αναγνωρισμένα προϊόντα και υπηρεσίες όπως: DIOR, JOSE CUERVO, JOHNNY WALKER, BAYER, ΔΕΛΤΑ, ΦΑΓΕ, ΜΙΣΚΟ, ΥΦΑΝΤΗΣ, ΠΑΠΟΥΤΣΑΝΗΣ, ΙΟΝ, ΚΥΚΝΟΣ, ΕΘΝΙΚΗ, EAB, κ.ά.
Συνεργάζεται με την αγγλική MYTHWORLD ENTERTAINMENT ως FORMAT CREATOR ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ & ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ. Μεταξύ αυτών, το Εκπαιδευτικό Παιχνίδι Παγκόσμιας Μυθολογίας “Μυθομαχίες” και το Docu-Reality “Odyssey” που απέσπασε σημαντική διάκριση στο διεθνές φεστιβάλ τηλεόρασης ROSE D’OR στη Λουκέρνη το 2005.
Εκτός από το ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ “Το Νησί Πέρα από την Ακτή” - Εκδόσεις Mythworld ltd και Αγγελάκη Publications / Έκδοση 2017, στην ελληνική και αγγλική - έχει γράψει ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ και ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ) από τις Εκδόσεις SUSAETA με Copyright holder την Mythworld ltd.
Συμμετέχει στις Κάννες στα παγκόσμια φεστιβάλ τηλεόρασης, MIPCOM & MIPTV, καθώς και σε διεθνείς εκθέσεις licensing & merchandising, όπως στο BRAND LICENSING στο Λονδίνο.
Γνωρίζει 3 γλώσσες, Αγγλικά, Ιταλικά, Ιαπωνικά και χειρίζεται άνετα όλα τα σύγχρονα ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ Η/Υ όπως και WEB CONTENT EDITING.
Παναγιώτης Κουλουμπής
13 Μαρτίου 2018
Ερμούπολη, Σύρος, Κυκλάδες, Ελλάδα
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ: :https://www.facebook.com/enas.panagiotis/media_set?set=a.1225919344209056.1073742180.100003730060062&type=3&pnref=story
