Δημήτριος Βικέλας. Ο Άνθρωπος, o Οραματιστής, ο Αγωνιστής, Ο Ιδεολόγος. Ο Ευπατρίδης, Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ο Συγγραφέας, έμπορος και αθλητικός παράγων, που υπηρέτησε με παθός, τόσο τον «Κερδώο», όσο και τον «Λόγιο Ερμή και με αυτό το πάθος κατάφερε να αναβιώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες».
Ποιος ήταν ο Δημήτριος Βικέλας...
Ο Γάλλος Βαρόνος παιδαγωγός και ιστορικός Πιέρ ντε Φρεντύ, ντε Κουμπερτέν ήταν γνωστός ως ο ιδρυτής και πολλά χρόνια πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και ως ο άνθρωπος που πάλεψε μαζί με τον Δημήτριο Βικέλα για την πραγματοποίηση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων είχε εκφραστεί με τα έξης λόγια για τον Συριανό λόγιο και οραματιστή.
«Ο Βικέλας υπήρξεν μια από τις ευγενέστερες και καθαρές μορφές του Ελληνισμού. Δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να τοποθετεί πάνω από κάθε φροντίδα του τα εθνικά συμφέροντα. Ενσάρκωνε αυτόν τούτον τον Ελληνισμόν» Πιερ ντε Κουμπερτέν.
Ο Δημήτριος Βικέλας γεννήθηκε στην Ερμούπολη εδω στην Σύρο στις 15 Φεβρουαρίου 1835.
Ο πατέρας του ήταν έμπορος με καταγωγή από τη Βέροια και ονομαζόταν Εμμανουήλ Μπικέλας ή Μπεκέλας, μέχρις ότου μετέτρεψε το επίθετό του σε Βικέλας.
Η μητέρα του Σµαράγδα ανήκε στη μεγάλη ηπειρώτικη οικογένεια των Μελάδων, με δράση στο εμπόριο και τα γράμματα. Θείος του ήταν ο συγγραφέας Λέων Μελάς, ο οποίος με το μυθιστόρημά του «Ο Γεροστάθης» γαλούχησε γενεές ελληνοπαίδων.
Ο Δημήτριος Βικέλας φοίτησε Σύρο, στο διάσημο εκείνη την εποχή Λύκειο του Χρήστου Ευαγγελίδη - Φιλελληνικό Παιδαγωγείο & Λύκειο Ευαγγελική όπως είναι η σωστή του ονομασία - … μαζί με ένα ακόμα μεγάλο Συριανό λόγιο που ηταν φίλοι και συμμαθητές. Αυτός ηταν ο Εμμανουήλ Ροΐδης.
Βρισκόμαστε σε μια εποχή που η Σύρος μεσουρανεί σε όλους τους τομείς.
Ιδιαίτερα στην πρωτεύουσά την Ερμούπολη το 18ο αιώνα η οικονομική ευρωστία της και η πρωτοποριακή όχι μόνο για τα ελλαδικά άλλα και για τα Ευρωπαϊκά και ακόμα πιο πέρα, τα παγκοσμία δεδομένα κοινωνική σύνθεση δημιούργησαν μια εξαιρετική πνευματική δραστηριότητα. Δραστηριότητα που διατηρήθηκε με τη μορφή μιας αυθεντικής παράδοσης που ακολούθησε τα χρόνια της οικονομικής της άνθησης. Στα πλαίσια της πρώτης γνήσια αστικής ελληνικής κοινωνίας που δημιουργήθηκε στη Σύρο, αναπτύσσεται και μια πολύ σημαντικη εκπαιδευτική, κοινωνική και πνευματική άνθηση.
Οι Πλούσιοι Κοσμοπολίτες Ερμουπολιτες θέλησαν από την Πρώτη στιγμή να δώσουν ένα αέρα εκλεπτυσμένης μόρφωσης στους νέους τους.
Ιδρύονται σχολεία. Γυμνάσια Λύκεια και πολλά μαθητικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Δυο από τα σπουδαιότερα και σημαντικότερα από αυτά ηταν το Ελληνικό Λυκείου του Ελληνοαμερικάνου Χρήστου Ευαγγελίδη και το Φιλελληνικού Παιδαγωγείου Σύρου του Προτεστάντη ιεραπόστολου Fr. Hildner.
Το ιδιωτικό Ελληνικό Λύκειο Ευαγγελίδη είχε ιδρύσει και διηύθυνε ο Χρήστος Ευαγγελίδης.
Αποτελούσε από την μια την απόδειξη πόσο μπροστά και πόσο Ευρωπαϊκή πόλη ηταν η Ερμουπόλη στις αρχές της δημιουργίας της. Από πλευράς της καθαρά εκπαιδευτικής μορφής ηταν μια προγυμνασιακή βαθμίδα στο εκπαιδευτικό σύστημα της εποχής και λειτούργησε για μια περίπου δεκαετία.
Η εκπαίδευση του Δημήτριου Βικέλα στο Λύκειο αυτό που υπήρξε ένα από τα πρώτα ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Ελλάδα με απίθανες για την εποχή καινοτομίες και πρωτοτυπίες είχε μια κατά κάποιο τρόπο μια ευρωπαϊκής χροιά υπήρξε καταλυτική για την προσωπικότητα και την εξέλιξη του πνεύματος του.
Τον βοήθησε να ξεπεράσει τις στάσιμες ελληνικές αγκυλώσεις που πάντα δυστυχώς μαστίζουν την νοοτροπία του λάου μας.
Τον έκανε πιο προοδευτικό με λίγα λόγια από μικρή ηλικία.
Εκεί, αυτός και ο συμμαθητής του Εμμανουήλ Ροΐδης, εξέδιδαν χειρόγραφη εφημερίδα. Στα γράμματα εμφανίσθηκε το 1851, όταν σε ηλικία 16 ετών μετάφρασε από τα γαλλικά το θεατρικό έργο του Ρακίνα «Εσθήρ».
Σε ηλικία 17 ετών ο Βικέλας εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο, στην αρχή ως λογιστής στην εμπορική επιχείρηση των θείων του «Αφοί Μελά» και στη συνέχεια ως συνεταίρος. Από τους εμπορικούς κύκλους του Λονδίνου εκτιμήθηκε η εργατικότητα, η μεθοδικότητα, η εντιμότητα και η ευρύτητα του πνεύματός του. Ανέπτυξε φιλία με τον πρεσβευτή της Ελλάδας στο Λονδίνο Σπυρίδωνα Τρικούπη και τον γιο του Χαρίλαο, μετέπειτα πρωθυπουργό, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάληψη και τη διοργάνωση των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων το 1896.
Τις ελάχιστες ελεύθερες ώρες, ο νεαρός Βικέλας παρακολουθούσε μαθήματα Βοτανικής και Αρχιτεκτονικής στο University College, ενώ εξασκούσε το ταλέντο του στις ξένες γλώσσες. Παράλληλα, έγραφε διηγήματα, ποιήματα και μετέφραζε στα ελληνικά τα παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και τις τραγωδίες του Σαίξπηρ.
Το 1876 η εταιρεία Μελά διαλύθηκε εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και ο Δημήτριος Βικέλας, έχοντας κάνει μια σεβαστή περιουσία, σε ηλικία 41 ετών αποφάσισε να εγκαταλείψει τις επιχειρήσεις και στραφεί αποκλειστικά προς τα γράμματα και την κοινωνική δράση. Το 1877, εξαιτίας της ασθενείας της συζύγου του, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου ανέπτυξε ένα ευρύ κύκλο γνωριμιών.
Σε αυτήν την περίοδο του έρχεται η ιδέα να αναβιώσει τους Ολυμπιακούς αγώνες που είχαν σταματήσει με νόμο του Ρωμαίου αυτοκράτορα Θεοδόσιου το 393 μ.Χ.
Θα σας εξηγήσω πολύ συνοπτικά την ιστορία για να κατανοήσετε πόσο σημαντικό και σπουδαίο ηταν αυτό που κατάφερε ο Δημήτριος Βικέλας.
Ο πρώτος καταγεγραμμένος εορτασμός των Ολυμπιακών Αγώνων στην αρχαιότητα ήταν στην Ολυμπία, το 776 π.Χ.
Είναι σχεδόν σίγουρο ότι αυτή δεν ήταν και η πρώτη φορά που γίνονταν οι Αγώνες. Τότε οι Αγώνες ήταν μόνο τοπικοί και διεξαγόταν μόνο ένα αγώνισμα, η κούρσα του σταδίου.
Από το 776 π.Χ. και μετά οι Αγώνες, σιγά-σιγά, έγιναν πιο σημαντικοί σε ολόκληρη την αρχαία Ελλάδα φτάνοντας στο απόγειο τους κατά τον πέμπτο και έκτο αιώνα π.Χ.
Οι Ολυμπιακοί είχαν επίσης και θρησκευτική σημασία αφού γίνονταν προς τιμή του θεού Δία, για αυτό ένα τεράστιο άγαλμα στεκόταν στην Ολυμπία.
Οι Αγώνες σιγά σιγά έχασαν την σημασία τους όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την Ελλάδα και όταν ο Χριστιανισμός έγινε η επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Οι Ολυμπιακοί θεωρηθήκαν ως μία παγανιστική γιορτή και έτσι το 393 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος απαγορεύει και στην πραγματικότητα διακόπτει την διεξαγωγή τους.
Με αυτό τον τρόπο τελείωσε μια περίοδος χιλίων χρόνων κατά την οποία οι Ολυμπιακοί διεξάγονταν συνέχεια κάθε τέσσερα χρόνια.
Έτσι ερχόμαστε στην σύγχρονη εποχή. Ακουστέ μια πολύ όμορφη και διδακτική ιστορία.
Στις 23 Ιουνίου 1894, στη μεγάλη αίθουσα του πανεπιστημίου της Σορβόννης στο Παρίσι έγινε το Α’ Διεθνές Συνέδριο αντιπροσώπων αθλητικών οργανώσεων από 15 χώρες της Ευρώπης, αλλά και η Αμερική ήταν παρούσα
Συμμετέχουν σε αυτό ένα διεθνές και σπουδαίο με σημαντικές προσωπικότητες ακροατήριο άλλα και μια ακόμα ομάδα ανθρώπων από διαφορές χώρες. Πολύ μορφωμένων και νοσταλγών του ελληνικού παρελθόντος.
Αυτή η ομάδα παρουσίασε τις ιδέες της και την απόφαση της να εργαστούν για την αναβίωση ή «ανασύσταση» των αρχαίων Ολυμπιακών αγώνων.
"Η ιδέα της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων δεν ήταν μια παραξενιά της φαντασίας, αλλά το λογικό αποτέλεσμα μιας μεγάλης κίνησης.
Σε αυτήν την ομάδα συμμετέχει ο Δημήτριος Βικέλας ως αντιπρόσωπος του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου και ο Βαρώνος Ντε Κουμπερτέν που μαζί με τον Βικέλα ηταν οι δυο πρώτοι που ξεκίνησαν την ιδέα της αναβίωσης των Ολυμπιακών αγώνων.
Δεν ηταν εύκολο. Κανείς δεν πίστευε πως θα μπορούσε να ξαναγίνει αυτό.
Τελικά την τελευταία μέρα του συνεδρίου στις 23 Ιουνίου, αποφασίστηκε η αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων, µε την τέλεση της πρώτης διοργάνωσης το 1896 στην Αθήνα.
Η συμβολή του Δημητρίου Βικέλα υπήρξε καθοριστική, ενεργώντας αυτοβούλως και χωρίς να έχει την εξουσιοδότηση του Πανελληνίου για να χειριστεί ένα τόσο σοβαρό θέμα.
Αυτό το είχε καταφέρει ύστερα από την επίμονη του και με τα έξυπνα και απλά επιχειρήματα του.
Η αρχική σκέψη του Βαρώνου Ντε Κουμπερτέν ήταν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες να γίνουν το 1900 στο Παρίσι, αλλά ο εμπνευσμένος λόγος του Βικέλα ανέτρεψε την κατάσταση.
«...Στην Αθήνα, ασφαλώς δεν θα έχουμε τη δυνατότητα να οργανώσουμε μεγαλοπρεπείς γιορτές, αλλά τις πολλές ελλείψεις μας θα αναπληρώσει η εγκαρδιότητα της υποδοχής μας. Δεν θα προσφέρουμε στους επισκέπτες μας διασκεδάσεις άξιες προς την περίσταση, αλλά έχουμε να δείξουμε τα µνηµεία και τα ερείπια της αρχαιότητος και να τους οδηγήσουμε στους τόπους όπου τελούσαν οι αρχαίοι Έλληνες τους αγώνες τους…» είπε, σε μια αποστροφή της ομιλίας του και συνεπήρε τους συνέδρους, οι οποίοι ψήφισαν ομόφωνα την Αθήνα.
Ο Δημήτριος Βικέλας σηκώνεται όρθιος και με το ευγενικό και αρχοντικό ύφος τους γυρίζει προς τους συνέδρους και τους λέει.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ. ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΜΕ ΤΙ ΕΞΥΠΝΑΔΑ ΧΕΙΡΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΘΕΜΑ
Αρχίζει να μιλάει λοιπόν….
«Κύριοι σύνεδροι… Η σκέψη μας είναι ότι στην πραγματικότητα δεν θέλουμε οι ολυμπιακοί αγώνες να διεξάγονται οπωσδήποτε και αποκλειστικά στην Ελλάδα. Άλλωστε η μικρή χώρα μου δεν έχει ούτε τις υποδομές ούτε τις οικονομικές δυνατότητες να κάνει κάτι τέτοιο. Ψύχη έχουμε όμως. Και παθός.. Άλλα αυτά δεν φτάνουν για μια τόσο μεγάλη παγκοσμία αθλητική διοργάνωση.
Ακούστε τι προτείνω εγώ.
Η Ελλάδα Ιστορικά εφεύρε και καθιέρωσε τους Ολυμπιακούς αγώνες και ως Ελληνικούς τους γνωρίζεται όλοι σας.
Στην Ελλάδα και στην Ολυμπία άναβε η ολυμπιακή φλόγα και στην συνεχεία στο στάδιο της Ολυμπίας παράλλαζαν και στην συνεχεία εξάγονταν οι αγώνες.
Αυτό που σας ζητώ είναι να συμφωνήσετε απλά να έρχεστε στην Ελλάδα και στην Ολύμπια. Εκεί να γίνεται μια όμορφη ταπεινή εκδήλωση όπου θα ανάβεται την φλόγα από τον Ελληνικό Ήλιο και στην συνεχεία όπου εσείς αποφασίζεται να διεξαχθουν οι αγώνες να παρελαύνει πρώτη η ελληνική αντιπροσωπία με την ελληνική σημαία, να ακούγεται ο εθνικός μας ύμνος. Εσείς αποφασίστε σε ποια χώρα θα κάνετε τους αγώνες. Εμείς απλά ζητάμε να έχουν την τιμητική διάκριση δικαιωματικά ως ότι εμείς ως έλληνες σκεφτήκαμε και διεξήγαμε πρώτοι του ολυμπιακούς αγώνες ως ηθικό. Κοινωνικό. Αθλητικό και πνευματικό γεγονός»
Τόσο απλά…..
KAI ΕΔΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ Και ΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ Και ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ CYROS CITY TRAIL ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ.
Πριν λίγα χρόνια η Ερμουπόλη είχε καταθέσει και προσπαθήσει να γίνει Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Αυτό δεν το είχε καταφέρει.
Οι λόγοι ηταν ότι κανείς δεν είχε πιστέψει στην ιδέα αυτή.
Σήμερα εγώ από αυτό άδω το βήμα και βασισμένος στην ιδέα και την πρόταση του Δημήτριου Βικέλα κάνω μια άλλη πρόταση.
Η Ερμουπόλη υπήρξε από την ίδρυση της ως και σήμερα μια πολιτιστική πρωτεύουσα.
Τον 180 και τον 19ο αιώνα η Ερμουπόλη υπήρξε ίσως η πρώτη αληθινή πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Πάνω στα χνάρια της ιδέα του Δημήτριου Βικέλα σκάφτομαι και ζητώ την βοήθεια σας να προτείνουμε η Ερμουπόλη ΟΧΙ ΝΑ ΠΡΟΤΑΘΕΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ άλλα ΝΑ είμαστε ΠΟΛΙΤΣΙΤΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ.
ΤΟ ΔΑΙΚΟΥΜΑΣΤΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ
ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΤΙΜΗΤΙΚΑ.
Η πρόταση μου είναι να έρχονται εδω οι επιτροπές στην Ερμουπόλη. «Την πρώτη πολιτιστική πρωτευτουσα της ευρωπης και αυτό το μεγάλο θαύμα νεοκλασικής ιστορίας» και από εδω να ξεκινούν οι διαδικασίες της αποφασης και της αναδιεξης της οποιασδήποτε πολιτιστικής πρωτεύουσας.
Έχουμε χώρους να γίνουν αυτές οι διεργασίες. Άλλα και ίσως να δημιουργήσουμε ένα μεγάλο και σύγχρονο συνεδριακό κέντρο.
Έχω κάνει επαφές με σημαντικούς ανθρώπους λόγιους. Καθηγητές, δημοσιογράφους. Άλλα και ανθρώπους απογόνους των πρώτων ιδρυτών της Ερμούπολης. Είναι όλοι σύμφωνοι. Αρκεί να βρεθεί και να συσταθεί αυτή η ομάδα που θα αρχίσει τις διαδικασίες…
Συνεχίζω την ιστορία του Δημήτριου Βικέλα.
Η τολμηρή πρόταση του έγινε ομόφωνα δεκτή από τους συνέδρους που χειροκρότησαν τον πρωτοπόρο και τολμηρό Έλληνα όρθιοι.
Ο Βικέλας είχε καταφέρει να πείσει τους στοχεύοντας στον δεδομένο φιλελληνισμό τους και στον θαυμασμό τους για την αρχαία τέχνη.
Και όχι μόνο τα κατάφερε άλλα κατάφερε να διεξαχθούν και οι πρώτοι μοντέρνοι Ολυμπιακοί αγώνες το 1896 στην Αθήνα, την πόλη και την χώρα που τους γέννησε.
Η πρόταση του Βικέλα ψηφίστηκε με ενθουσιασμό γιατί όλοι οι σύνεδροι αποδέχθηκαν ότι οι νέοι Ολυμπιακοί αγώνες έπρεπε να ξαναρχίσουν την πορεία τους από την ίδια χώρα που τους είχε γεννήσει. ΉΤΑΝ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ ΤΟ ΕΠΕΙΧΗΡΗΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΒΙΚΕΛΑ.
Στην ίδια συνεδρίαση συστήθηκε η πρώτη Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή με Πρόεδρο τον Δημήτριο Βικέλα και γραμματέα τον P. de Coubertin και μέλη προσωπικότητες από διάφορα κράτη.
Δηλαδή ο Δημήτριος Βικέλας ηταν Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ της Ολυμπιακής επιτροπής.
Παρέμεινε στη θέση αυτή έως το 1896, οπότε τον διαδέχθηκε ο βαρώνος Ντε Κουμπερτέν.
Αργότερα ο οραματιστής Βικέλας έστειλε επιστολή στον Πρόεδρο του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου Ι. Φωκιανό και μεταξύ άλλων έγραφε με ενθουσιασμό:
«…Οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα είναι ένας σύνδεσμος μεταξύ της Ελλάδος και της Ευρώπης».
Και ένα χρόνο μετά, μιλώντας στους Έλληνες φοιτητές στο Παρίσι είπε:
«… ευρέθη ευκαιρία δια την κατάταξιν ημών εις την Ευρωπαϊκήν ολομέλειαν».
Αυτές οι φράσεις - κλειδιά αποκρυπτογραφούν το νόημα της εθνικής ευεργεσίας του Βικέλα.
Ήταν έργο πατριωτικό και εθνοφελές η προσπάθεια του να βοηθήσει την μικρή και πτωχή τότε Ελλάδα. Δεν ήταν καθόλου εύκολο να αναλάβει αυτή η χώρα μια τόσο σημαντική διοργάνωση.
Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες για την φτωχή Ελλάδα δεν ήταν εύκολη υπόθεση.
Η ειδική επιτροπή διοργάνωσε εράνους τόσο στο εσωτερικό όσο και στους ομογενείς του εξωτερικού για να βρεθούν χρηματα.
Και… το σπουδαιότερο. Στάδιο δεν υπήρχε.
Μια μεγάλη δωρεά του Γεωργίου Αβέρωφ, ο οποίος προσέφερε 920.000 χρυσές δραχμές, βοήθησε να γίνει η ανακατασκευή και αναμαρμάρωση του αρχαίου Παναθηναϊκού σταδίου. Τα σχέδια έγιναν από τον Τσίλλερ και αρχιτέκτονας ο Α. Μεταξάς.
Σημαντικοί επίσης πόροι εξασφαλίστηκαν και από την έκδοση των πρώτων στον κόσμο ολυμπιακών γραμματοσήμων που απέφερε 400.000 χρυσές δραχμές.
Η ΔΟΕ και πάντα υπό την προεδρία του Δημήτριου Βικέλα σκάφτονται μια ακόμα τεραστία ιδέα. Την δημιουργία ενός Ολυμπιακού Ύμνου.
Το 1896 ακούστηκε, για πρώτη φορά, ο Ολυμπιακός Ύμνος σε στίχους Κωστή Παλαμά και μουσική Σπύρου Σαμάρα.
Ο Ολυμπιακός Ύμνος έχει μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες, ωστόσο είναι αρκετές οι διοργανώτριες χώρες που προτιμούν να ακουστεί στην ελληνική.
Η αρχική παρτιτούρα βρίσκεται στην έδρα της ΔΟΕ στη Λωζάνη.
Έχετε πότε προσέξει τι ακριβώς λένε οι στίχοι που έγραψε ο μεγάλος Κωστής Παλαμάς?
Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, αγνέ πατέρα
του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού
Κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα
στη δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανού
Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι
Στων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμή
Και με το αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι
και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί
και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί
Κάμποι, βουνά και θάλασσες φέγγουνε μαζί σου
σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός
Και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου
Και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου
Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός, κάθε λαός
Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός
Τελειώνοντας επιτρέψτε μου να σας πω ότι η Ελλάδα μας είναι και πρέπει να μείνει αιώνια η πρέσβειρα του Πολιτισμού και του Αρχαίου αθανάτου πνεύματος της αληθινής δημοκρατίας.
Και αυτό θα το πετύχουμε μόνο με ανθρώπους σας εσάς.
Που έχετε Νου Υγιή εν σώματι υγιή.
Αυτό είναι το «ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ»
«να αγωνίζεσαι δηλαδή δίκαια, καθαρά, με σεβασμό στην άποψη του άλλου, σεβασμό στην αθλητική διαδικασία, στους συναθλητές και αντιπάλους, σεβασμό στους φιλάθλους και στο περιβάλλον. Αν κοινωνικοποιήσουμε ένα αθλητικό αγώνα και τον παρομοιάσουμε με την καθημερινότητα μας. , … Το χρονόμετρο μαθαίνει την αξιοκρατία, η σφυρίχτρα του διαιτητή την εμπιστοσύνη και οι κανονισμοί τα όρια μας στην κοινωνία».
Να θυμάστε αγαπητοί μου φίλοι.
Νίκη δεν είναι αποκλείστηκα η κατάκτηση του πιο ψήλου σημείου του βάθρου.
Νίκη είναι απλά η συμμετοχή στον ίδιο τον αγώνα.
Οποίος και να είναι αυτος.
Καλό αγώνα να έχετε αύριο ΟΛΟΙ
ΥΓ: Ενα σχόλιο απο καποιον αναγνωστη. "ΜΕ ΚΑΘΗΛΩΣΑΤΕ, ΜΕ ΕΜΠΝΕΥΣΑΤΕ. ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ Κ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΧΡΕΟΣ Κ ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ ΜΕΓΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΑ ΞΕΡΟΥΜΕ. ΣΑΣ ΕΚΤΙΜΩ Κ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΤΕ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΡΟΒΑΛΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΑΚΜΑΖΟΥΣΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ¨"
Και η απαντηση: Μου δινεις μια ευκαιρια με το σχολιο σου να πω κατι πολυ σημαντικο. Ειδες?? Γραφεις και πολυ σωστα οτι απο τετοιες αναρτησεις. εκδηλωσεις, ενεργειες και πραξεις που αναδυκνυουν την "παλαι ποτε ακμαζουσα πατριδα μας" ΟΛΟι εμπνεομαστε. Λοιπον ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ. Και για αυτο αγωνιζομαι. Η ιστορια μας διαδασκει. Και εμεις οι Ελληνες και ακομα πιο πολυ εμεις οι Συριανοι εχουμε μια τεραστια ιστορια. Σπουδαια. Διδακτικη και σημαντικη. Μαθημα για ολους. Αυτο λοιπον που λες καλε μου φιλε ειναι το πιο σημαντικο. Εμπνεομαστε. Παιρνουμε δυναμη. Παθιαζομαστε ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ να παλευουμε. Να αγωνιζομαστε για την πατριδα μας. Δεν ειναι ευκολο.. Ειναι ομως δυνατον. Και σιγα σιγα κατι καταφερνουμε. Κατι ξεκιναει.. Και μην ανυσυχεις.. Αυτη η παλαι ποτε ακμη.. μπορει να ξαναγυρισει.. Αρκει να εχουμε ιδαλματα. προτυπα αυτους τους μεγαλους ανδρες της ιστοριας μας. Και να διωξουμε απο πανω μας αυτην την παθογενεια του διχασμου. της εμπαθειας και την ζηλοφθονιας που χαρακτηριζει τον λαο μας. Να ενωθουμε και με ΣΗΜΑΙΑ τις πραξεις και τα εργα αυτων των ανθρωπων να παλαιψουμε για την πατριδα μας
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο Δημήτριος Βικέλας θεωρείται, μαζί με τον Γεώργιο Βιζυηνό, ο εισηγητής του ηθογραφικού διηγήματος στην Ελλάδα. Ο «Λουκής Λάρας» είναι το πιο γνωστό του έργο, με ξεχωριστή θέση στην ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας. Πεζογράφημα με ρεαλιστικό και κοινωνικό περιεχόμενο, γράφτηκε το 1879 και αναφέρεται στις επιπτώσεις τις επανάστασης του 1821 στους απλούς ανθρώπους. Άλλα σημαντικά διηγήματά του είναι «Ο Παπα-Νάρκισσος», «Ο Λυσσασμένος», «Η άσχημη αδελφή», «Φίλιππος Μάρθας» και «Γιατί έγινα Δικηγόρος».
Ο Δημήτριος Βικέλας ανέπτυξε σημαντικό κοινωφελές έργο. Ίδρυσε τον «Οίκο Τυφλών», τη «Σεβαστοπούλειο Σχολή» και το 1899 τον «Σύλλογο προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων» για την έκδοση βιβλίων σε φθηνή τιμή. Μετά το θάνατό του κληροδότησε την πλούσια βιβλιοθήκη του στο δήμο Ηρακλείου Κρήτης, τη γνωστή και σήμερα «Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη».
Ο Δημήτριος Βικέλας παρέμεινε στην θέση του πρόεδρου της ΔΟΕ για πολλά χρόνια καταφέρνοντας να φτάσει τον θεσμό πλέον στα υψηλοτέρα σκαλοπάτια του διεθνούς αθλητισμού.
Δυστυχώς όμως αποχώρησε για λόγους υγείας.
Επέστρεψε και πέρασε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του στην Αθήνα.
Πέθανε στις 7 Ιουλίου 1908, χτυπημένος από την καρκίνο.
Παναγιώτης Κουλουμπής
Για το το 4ο Syros City Trail
Ιστορική αναδρομή στην παλιά Σύρο με τίτλο "Τρέχοντας την Ιστορία",
Μια Ομιλία αφιέρωμα στον Συριανό Λόγιο Δημήτριο Βικέλα. Τον άνθρωπο που οραματίστηκε και επέτυχε την αναβίωση των Ολυμπιακών αγώνων.
Ομιλητές: Π. Κουλουμπής - Ι. Παλαμάρης
31 Αυγούστου 2018
Ερμούπολη, Σύρος, Κυκλάδες, Ελλάδα.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Λίγα σημαντικά που αξίζει να γνωρίζεται για την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.
«Στα άδυτα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής»
Άρθρο της Σπυριδούλας Σπανεα Εφημερίδα Καθημερινή ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ 15.09.2013
Σε ένα σατό, στις όχθες της λίμνης της Γενεύης, στην πανέμορφη Λωζάννη, βρίσκεται το στρατηγείο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ). Ο μη κερδοσκοπικός αθλητικός οργανισμός ελέγχει το Ολυμπιακό Κίνημα αλλά δεν ελέγχεται από πουθενά διότι λειτουργεί αυτοδιοίκητα. Το τραπεζικό απόρρητο της Ελβετίας αποτελεί σπουδαίο σύμμαχό του... Πριν από λίγες ημέρες, ο Γερμανός Τόμας Μπαχ έγινε ο 9ος πρόεδρος της ΔΟΕ ύστερα από αρχαιρεσίες που περιελάμβαναν πολλές κόντρες αλλά και συμφωνίες... κάτω από το τραπέζι.
Στις πολυτελείς αίθουσες του σατό βασιλεύει η μυστικοπάθεια και ένα είδος «ομερτά». Καμιά κυβέρνηση και κανένας οικονομικός παράγοντας δεν μπορεί θεωρητικά να ελέγξει έναν «αθάνατο», όπως ονομάζονται τα μέλη της ΔΟΕ. Στην πράξη, όμως, τα πράγματα λειτουργούν διαφορετικά γιατί οι «αθάνατοι» ως θνητοί είναι άνθρωποι με πολλές αδυναμίες...
Τα θεμέλια για το χτίσιμο του κολοσσού που ονομάζεται Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή μπήκαν στο Παρίσι ένα χειμωνιάτικο βράδυ του 1892. Ο Πιερ ντε Κουμπερτέν ανακοίνωσε την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων και εισέπραξε το χειροκρότημα των ακροατών του που λάτρευαν την ελληνική αρχαιότητα. Κανείς, όμως, τότε δεν μπορούσε να φανταστεί την εξέλιξη του ονείρου του βαρώνου αλλά και του πρώτου προέδρου της ΔΟΕ, Δημήτρη Βικέλα.
Από τις πρώτες ημέρες της ίδρυσης, οι θέσεις των μελών της ΔΟΕ έγιναν «μαγνήτης» για ευγενείς -πρίγκιπες, κόμητες, δούκες- και μεγαλοεπιχειρηματίες. Τα τελευταία χρόνια προστέθηκαν και οι πραγματικοί πρωταγωνιστές των Αγώνων, οι αθλητές. Μόνο που στη... σκηνή του πύργου της Λωζάννης παραμένουν κομπάρσοι. Στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές, ο κορυφαίος επικοντιστής Σεργκέι Μπούμπκα συγκέντρωσε μόνο τέσσερις ψήφους. Ο στίβος της 125ης Συνόδου ήταν διαφορετικός από αυτούς που έχει συνηθίσει ο Ουκρανός. Εκεί το... μετάλλιο κερδίζουν το παρασκήνιο και τα συμφέροντα.
Ισχυρός σύμμαχος του Τόμας Μπαχ ήταν ο Σεΐχης του Κουβέιτ Αλ Σαμπάχ. Ο Γερμανός είναι πρόεδρος και του Εμπορικού και Βιομηχανικού Γερμανοαραβικού Επιμελητηρίου και έχει στενές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο. Μάλιστα, μετά την εκλογή του Μπαχ πολλά μέλη της ΔΟΕ έδιναν συγχαρητήρια στον Αλ Σαμπάχ. Σαν να είχε εκλεγεί ο σεΐχης...
Πώς γίνεται όμως κάποιος μέλος της ΔΟΕ; Πόσα είναι τα μέλη του «κλαμπ των αθανάτων»; Οπως σε όλα που σχετίζονται με τους εκπροσώπους του Ολυμπιακού Κινήματος έτσι και τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα τις καλύπτει ένα πέπλο μυστηρίου. Σίγουρα τα μέλη της ΔΟΕ δεν μπορούν να υπερβούν τα 115. Μετά τη Σύνοδο του Μπουένος Αϊρες οι «αθάνατοι» έφτασαν τους 111 (12 νέα μέλη). Ανάμεσά τους είναι και ο Ελληνας Λάμπης Νικολάου, ο οποίος εκπροσωπεί τη ΔΟΕ στη χώρα μας από το 1986.
Για να γίνει κάποιος μέλος αυτής της εκλεκτής παρέας πρέπει να έχει προσφέρει στο Ολυμπιακό Κίνημα. Ομως, αν ψάξουμε στα βιογραφικά κάποιων «αθανάτων» η προσφορά τους στον αθλητισμό ήταν όταν έκαναν γυμναστική στο σχολείο.
Στη ΔΟΕ ανήκουν τα πνευματικά δικαιώματα των ολυμπιακών συμβόλων, της σημαίας, του συνθήματος, του ύμνου αλλά και των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα μέλη της δρουν ως εκπρόσωποι της ΔΟΕ στις χώρες τους και όχι ως εκπρόσωποι των χωρών τους στη ΔΟΕ. Αποσύρονται στο τέλος του ημερολογιακού έτους που συμπληρώνουν τα 70 έτη ζωής, εκτός αν εκλέχθηκαν πριν από την 110η Σύνοδο (11/12/1999).
Από την ημερομηνία ίδρυσης μέχρι και σήμερα έχουν θεσμοθετήσει πολυσύνθετους μηχανισμούς με στεγανές δομές που κανένας φορέας δεν μπορεί να ελέγξει. Ως μη κερδοσκοπικός αθλητικός οργανισμός, με έδρα την Ελβετία, η ΔΟΕ γλίτωσε την πληρωμή φόρου 20% στα, ύψους 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, κέρδη της κατά την τετραετία 2009-2012. Οι τραπεζικές της συναλλαγές εμπίπτουν στο τραπεζικό απόρρητο και δεν ελέγχονται. Σύμφωνα με εκτιμήσεις -και με διαρροές-, όμως, τα κέρδη στην τετραετία που έληξε πέρυσι ανήλθαν στα 8 δισ. δολάρια.
Η μερίδα του λέοντος των εσόδων της ΔΟΕ προέρχεται από τα τηλεοπτικά δικαιώματα (47%) και τους χορηγούς (45%). Τα εισιτήρια των Αγώνων συνεισφέρουν ένα 5% και η έκδοση αδειών χρήσης των λογότυπων κ.λπ. 3%.
Από τα κέρδη κάθε ολυμπιακής τετραετίας (Ολυμπιάδας), οι εθνικές ολυμπιακές επιτροπές, οι διοργανώτριες πόλεις και οι διεθνείς ομοσπονδίες κάθε αθλήματος λαμβάνουν συνολικά περίπου το 90%, και το υπόλοιπο, 10%, περιέρχεται στην κατοχή της ΔΟΕ για τα λειτουργικά της έξοδα. Η ΔΟΕ, επίσης, χρηματοδοτεί οργανισμούς όπως η Διεθνής Παραολυμπιακή Επιτροπή, η Οργανωτική Επιτροπή των Παραολυμπιακών Αγώνων και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Κατά του Ντόπινγκ (WADA). Ετσι, στο ταμείο των «αθανάτων» μένουν περί τα 94 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για τα έξοδα της Επιτροπής
